De Belgische Gegevensbeschermingsautoriteit (GBA) legde in 2019 de eerste GDPR-boetes op. De allereerste GDPR-boete van 2.000 EUR voor misbruik van persoonsgegevens was voor de burgemeester van Oosterzele voor onrechtmatig gebruik van persoonsgegevens in het kader van verkiezingen. Later werd er een boete van 5.000 EUR opgelegd aan een andere burgemeester voor een gelijkaardige inbreuk. Tot 17 september 2019 bedroeg de hoogste boete 10.000 EUR voor een handelaar die de elektronische identiteitskaart vereiste voor het aanmaken van een eenvoudige klantenkaart.
Op 17 december 2019 werd echter een boete van 15.000 EUR opgelegd aan de websitebeheerder van jubel.be (hierna Jubel) voor het overtreden van de gegevensbeschermings- en cookieregels. Jubel is een website voor juridisch nieuws. Hieronder vindt u een korte analyse van die beslissing.
De zaak werd in februari 2019 door het Directiecomité van de GBA aanhangig gemaakt bij de Inspectiedienst van de GBA. Dat kan als er ernstige aanwijzingen zijn van een mogelijke inbreuk op de grondbeginselen inzake gegevensbescherming.
Op 3 juni 2019 maakte de Inspectiedienst het verslag over aan de Geschillenkamer. De Inspectiedienst stelde verschillende inbreuken op de AVG en de Wet van 13 juni 2005 betreffende elektronische communicatie (WEC) vast. Het ging om inbreuken op:
Inbreuk op artikel 12 AVG
Het privacybeleid van Jubel stelde dat het IP-adres geen persoonsgegeven is. Dat was uiteraard niet correct.
Daarnaast waren het privacybeleid en cookiebeleid volgens de GBA niet eenvoudig toegankelijk en enkel beschikbaar in het Engels, terwijl de website zich richt tot een Nederlandstalig en Franstalig publiek.
Inbreuk op artikel 13 AVG
In het privacybeleid ontbraken de volgende verplichte vermeldingen:
Jubel wijzigde het privacybeleid en cookiebeleid gedurende de procedure drie keer, maar de tweede versie bleef te algemeen en bevatte volgens de Inspectiedienst nog enkele inbreuken:
Inbreuk op de artikelen 4, 6,7 en 11 AVG en artikel 129 Wet Elektronische Communicatie
Jubel deed een beroep op een foute rechtsgrond en de toestemming die werd bekomen voor eigen cookies of voor cookies van Google, bleek niet geldig te zijn.
Net zoals haar privacybeleid wijzigde Jubel ook haar cookiebeleid drie keer tijdens de procedure. Er werd gebruik gemaakt van vooraf aangevinkte vakjes en de eerste twee versies van het cookiebeleid vermeldden niets over het intrekken van toestemming. Het cookiebeleid van Jubel was en bleef ook onvolledig omdat Jubel gebruik maakte van een applicatie (Cookiebot) om cookies op jubel.be te detecteren, maar deze applicatie detecteerde niet alle cookies. Ook de derde versie bevatte volgens de Inspectiedienst nog steeds enkele inbreuken:
Hoewel Jubel gedurende de procedure verschillende verbeteringen had aangebracht, verwees de Geschillenkamer in haar beslissing naar de volgende inbreuken:
Deze inbreuken waren voor de Geschillenkamer voldoende om te oordelen dat Jubel de transparantieverplichting, informatieverplichting en verantwoordingsplicht heeft geschonden.
Voor het plaatsen van niet noodzakelijke cookies is de vrije, specifieke en geïnformeerde toestemming nodig. Deze noodzakelijkheid moet worden geïnterpreteerd conform artikel 129, 2° van de Wet Elektronische Communicatie.
Met andere woorden, cookies die essentieel of wenselijk zijn voor het belang van de websitebeheerder, maar niet strikt noodzakelijk voor de werking van de website, zijn geen noodzakelijke cookies en vereisen dus toestemming.
In principe zijn statistische en analytische cookies niet noodzakelijk, maar de GBA stelt dat in uitzonderlijke gevallen statistische cookies wel noodzakelijk zouden kunnen zijn, bijvoorbeeld om navigatieproblemen te detecteren in het belang van de betrokkenen. Dergelijke vraag lag echter niet voor in deze zaak.
Dat Jubel de toestemming niet geldig bekwam, bleek al uit de vaststellingen van de Inspectiedienst. De Geschillenkamer bevestigde dit en oordeelde onder meer dat:
De Geschillenkamer verwees daarbij naar het Planet49-arrest van het Hof van Justitie van 1 oktober 2019 (C-673/17), waarin het Hof oordeelde dat toestemming niet geldig kan worden bekomen door middel van vooraf aangevinkte vakjes.
Volgens de Richtsnoeren van de Artikel 29 Werkgroep inzake toestemming moet de toestemming ook granulair zijn. De European Data Protection Board (EDPB), opvolger van de Artikel 29 Werkgroep, heeft deze richtsnoeren bekrachtigd. Met andere woorden, de betrokkene moet kunnen kiezen om in te stemmen met een geheel van een bepaald soort cookies en niet met andere cookies. Het geheel van een bepaald soort cookies wordt bepaald aan de hand van het doel van de gegroepeerde cookies. Bijvoorbeeld, de betrokkene moet kunnen instemmen met statistische cookies, maar niet met marketing cookies. De GBA sloot echter niet uit dat een toestemming per aparte cookie in de toekomst relevant zou kunnen zijn. Cookiewalls met een “alles of niets”-benadering zijn dus ook in België verboden (zoals in Nederland).
De Inspectiedienst merkte ook op dat er al vier cookies werden geplaatst bij het eerste laden van de website, maar de Geschillenkamer hield geen rekening met deze vaststelling omdat niet werd aangetoond dat deze cookies voorafgaande toestemming vereisten.
De Geschillenkamer ging ook niet in op de vaststelling van de Inspectiedienst dat de cookiebanner geen knop bevatte om de cookies te weigeren. Volgens Jubel zou zo’n knop niet strikt vereist zijn. De Geschillenkamer lijkt dat in het midden te laten en oordeelt dat Jubel niet aantoont hoe cookies kunnen worden geweigerd. De Spaanse toezichthoudende autoriteit (AEPD) is wel voorstander van zo’n eenvoudige weigeringsknop.
Hoewel het Belgisch Instituut voor postdiensten en telecommunicatie (BIPT) in principe bevoegd is voor het toezicht op artikel 129 WEC, benadrukt de GBA dat zij ook bevoegd is om de AVG toe te passen op dergelijke gegevensverwerkingen. De GBA verwijst hiervoor naar het advies van de EDPB en het vonnis van 16 februari 2018 van de Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg van Brussel in de Facebook-zaak (ondertussen verwezen naar het Europees Hof van Justitie).
Jubel trachtte enkele van de bovenstaande inbreuken te rechtvaardigen maar de GBA heeft al haar argumenten afgewezen.
Voor de hierboven vermelde inbreuken legde de GBA een administratieve geldboete van 15.000 EUR op. De omzet van de websitebeheerder bedroeg in 2018 volgens de GBA ongeveer 1,7 miljoen EUR, dus de boete bedraagt ongeveer 0,88% van dat omzetcijfer.
Jubel haalde aan dat zij goede bedoelingen had om een mogelijke geldboete te beperken. Dat zou blijken uit de tussentijdse wijzigingen aan het privacy- en cookiebeleid, maar de GBA hield hier geen rekening mee. De volgende elementen speelden wel een rol bij het opleggen van de geldboete:
Uit een blogpost van Jubel blijkt dat Jubel niet in beroep zal gaan tegen de opgelegde geldboete.
Bij de Franse toezichthoudende autoriteit (de CNIL) is er ook een klacht hangende over cookies. Belangenvereniging NOYB had een klacht ingediend bij de CNIL omdat verschillende Franse websites valse toestemmingen communiceren aan derden. Dat betekent dat er ook gegevens werden gedeeld met deze derden als de bezoeker cookies had geweigerd.
In tussentijd is het raadzaam om rekening te houden met de volgende aandachtspunten: